Łódź to miasto ludzi przedsiębiorczych,  pracowitych, ambitnych. Łódź jest wyjątkowo związana z przemysłem, czego dowodem jest nazwanie poszczególnych okresów w historii miasta na podstawie aktualnej sytuacji gospodarczej. Wyróżnia się więc Łódź Rolnicza, Łódź Przemysłowa, Łódź Wielkoprzemysłowa. To wszystko sprawia, że to miasto idealne dla tworzenia swojego biznesu i przyciąga ludzi kreatywnych.

Historia

Łódź Rolnicza

Łódź początkowo była małą wsią leżącą w granicach historycznej ziemi łęczyckiej władanej przez książąt łęczyckich. Pierwsza wzmianka o Łodzi pochodzi z 1332 r., zaś prawa miejskie otrzymała w 1423 r., a wraz z nimi pozwolenie na organizowanie targów. Do końca XVII w. Łódź była małym miasteczkiem rolniczym, będącym własnością biskupstwa włocławskiego. Wkrótce stała się jednak ważnym lokalnym ośrodkiem handlowym oraz rzemieślniczym. W Łodzi mieściło się osiem młynów oraz warsztaty kołodziejów, bednarzy, szewców, cieśli i rzeźników.

Po II rozbiorze Polski w 1793 r. Łódź trafia do zaboru pruskiego. W 1798 roku, wskutek sekularyzacji dóbr kościelnych, stała się miastem rządowym. Od 1807 roku należała do Księstwa Warszawskiego, a od 1815 roku do Królestwa Polskiego.

Łódź Przemysłowa

W 1820 r. na Łódź dołączyła do grona osad przemysłowych w kalisko-mazowieckim okręgu przemysłowym i przeznaczył jej rolę ośrodka tkackiego i sukienniczego. Miasto liczyło wówczas ok. 800 mieszkańców, a decyzja ta przyczyniła się do rozwoju „Łodzi przemysłowej”. Wychodząc naprzeciw mieszkańcom władze miejskie rozplanowały „Nowe Miasto”. W ten sposób, dzięki ogromnym zmianom, Łódź przeobraziła się z małego miasta (liczącego w 1830 r. 4 tys.,) w przemysłową metropolię z 500 tys. w 1914 r.

Łódź Wielkoprzemysłowa

Początki Łodzi wielkoprzemysłowej związane są z powstaniem kalisko-mazowieckiego okręgu przemysłowego, kiedy w mieście powstały wielkie manufaktury, m.in. kompleks fabryczny Ludwika Geyera, rozwijający się od 1828 r. – z pierwszą na terenach Królestwa Polskiego maszyną parową. W latach 30. XIX w. było to największe przedsiębiorstwo przemysłowe w Królestwie Polskim. Łódź eksportowała swoje wyroby głównie do Rosji i Chin.

Położenie geograficzne

Łódź to siedziba władz województwa łódzkiego. Centralne położenie miasta na mapie Polski sprawia, że jest miastem wyjątkowym – ważnym ośrodkiem kultury

To tutaj odbywają się takie festiwale, jak  Camerimage, Międzynarodowy Festiwal Fotografii, Festiwal Fiesta Libre czy też na przykład Festiwal Dialogu Czterech Kultur.

Nie można nie wspomnieć o drugiej, nieformalnej nazwie miasta – ,,HollyŁódź”. Ten przydomek  zawdzięcza temu, że miasto pełni rolę największego ośrodka produkcji filmowej w Polsce. Z Łodzią związanych jest wielu znanych i cenionych artystów filmowych – zarówno aktorów jak i twórców, w dużej mierze absolwentów słynnej tzw. Łódzkiej Filmówki, czyli Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera. Honorowym Obywatelem Miasta Łodzi, związanym ze sztuką filmową, jest  między innymi Jan Machulski.

Łódź w swojej ofercie rozrywkowej ma jednak propozycje nie tylko dla artystów – do Łodzi co roku zjeżdżają się amatorzy mocny wrażeń i sportów ekstremalnych na Explorers Festival.

Będąc w Łodzi obowiązkowo trzeba się wybrać na przejażdżkę ,,Trambusem”, czyli repliką zabytkowego tramwaju Herbrand, kursującego we wszystkie dni tygodnia i umożliwiającego turystom wysłuchanie interesujących informacji o mieście.

Najważniejsze zabytki

Łódź może się również pochwalić wieloma pięknymi zabytkami. Do najważniejszych z nich należą Rynek Staromiejski, klasycystyczny Ratusz Miejski, Plac Wolności – centralny plac miasta, Biała Fabryka Ludwika Geyera – zaliczana do najpiękniejszych zabytków architektury przemysłowej w Polsce, po wojnie adaptowana na siedzibę Centralnego Muzeum Włókiennictwa.

Pałac Izraela Poznańskiego

…nazywany również ,,łódzkim Luwrem”. Nic dziwnego; to jeden z efektownych łódzkich budynków. Dawniej był to pałac łódzkiego fabrykanta Izraela Poznańskiego, obecnie w budynku mieści się muzeum. Monumentalny, neobarokowy, bogato udekorowany elementami architektonicznymi nawiązującymi m.in. do tradycji antycznej i żydowskiej, pałac stanowi wizytówkę Łodzi i jest idealnym przykładem jej XIX-wiecznej potęgi przemysłowej. Porównuje się go często do paryskiego Luwru. Wnętrza pałacowe, obficie zdobione i pełne przepychu, stanowią kunszt sztuki dekoratorskiej. Eklektyczny wystrój sal pałacu nawiązuje do stylów drugiej połowy XIX wieku przy jednoczesnym zastosowaniu dekoracji secesyjnej.

„Manufaktura” to łódzkie centrum kulturalne, rozrywkowe oraz handlowe. To również przykład  połączenia nowoczesnej architektury z XIX-wiecznym budynkiem. Na terenie dawnej fabryki odbywają się koncerty i imprezy plenerowe, znajdują się również Muzeum Fabryki, oddział Muzeum Sztuki – ms2, restauracje i sklepy.

Księży Młyn – zespół fabryk włókienniczych (przede wszystkim przędzalni bawełny) i obiektów towarzyszących, budowanych na terenie Łodzi od 1824. Kompleks budynków prowadzony przez Karola Scheiblera od lat 70. XIX w. stał się największym w Łodzi budynkiem przędzalni bawełny (207 m długości), osiedlem dla robotników, domami mieszkalnymi tzw. famułami, sklepem fabrycznym tzw. konsumem, strażą pożarną, szpitalem, szkołą, zespołem pałacowym i parkiem wraz ze stawem. W 2015 r. Księży Młyn został uznany pomnikiem historii. W maju w 2016 r. Narodowy Bank Polski w ramach cyklu „Odkryj Polskę” wprowadził do obiegu monetę pięciozłotową z widocznym fragmentem Księżego Młyna.

Archikatedra św. Stanisława Kostki

Kościół wybudowany w latach 1901-1912  to najwyższy budynek w Łodzi i jeden z najwyższych kościołów w Polsce – mierzy aż 104,5 m wysokości! Można w nim dostrzec inspiracje wielkimi katedrami Francji i Niemiec. Od 2012 roku wiernych na msze przyzywa dzwon „Serce Łodzi”.

Ul. Piotrowska

Nie można nie wspomnieć o słynnej ul. Piotrowskiej – reprezentacyjnej łódzkiej ulicy, jednej z najdłuższych ulic handlowych w Europie. Ul. Piotrowska liczy ok. 4,2 km, biegnie południkowo w linii prostej, pomiędzy pl. Wolności a pl. Niepodległości. Decyzją radnych stała się parkiem kulturowym, dzięki czemu nie ma tu nieestetycznych reklam i szpecących banerów. Standardy estetyki przestrzeni miejskiej wypracowane na Piotrkowskiej służą jako przykład ograniczania reklam w miejscach publicznych oraz wprowadzania ładu w kampanii „Krajobraz Mojego Miasta”.